นายพลดักลาส แมกอาร์เธออร์

พลเอกดักลาส แมกอาร์เธอร์ 

(Douglas MacArthur)

ชายคนหนึ่งเคยถูกปฎิเสธจากโรงเรียนเตรียมทหารเวสต์พอยต์

ชายคนนั้น...ลองสมัครใหม่ดูอีกที
ชายคนนั้น...ถูกปฎิเสธอีกครั้ง
ชายคนนั้น...พยายามเป็นครั้งที่สาม
ชายคนนั้น...ได้รับอนุญาตให้เข้าเรียน
ชายคนนั้น...ได้เป็นทหารสมใจ
ชายคนนั้น...เข้าไปอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์สงครามโลกครั้งที่สองได้สำเร็จ
ชายคนนั้น...ชื่อ "นายพล ดักลาส แมคอาเธอร์"
ผู้พิชิตแปซิฟิคแห่งสงครามโลกครั้งที่สอง

พลเอกดักลาส แมกอาร์เธอร์ (ถ่ายเมื่อปี พ.ศ. 2486 หรือ 2487)

พลเอกแมกอาร์เธอร์กลับคืนสู่ฟิลิปปินส์ในการรบที่อ่าวเลเต หลังจากถอยจากการบุกของญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่ 2

 26มกราคม พ.ศ. 2423 - 5 เมษายน 2507 เป็นจอมพลชาวอเมริกัน ที่มีชื่อเสียงในการบัญชาการรบภาคพื้นแปซิกฟิก ในสมัยสงครามสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นผู้บัญชาการผู้ที่ให้ญี่ปุ่นจดสนธิสัญญาพ่ายแพ้ให้กับฝ่ายพันธมิตร ณ เรือประจัญบานยูเอสเอส มิสซูรี นอกจากนี้เขายังเป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้ ญี่ปุ่น พัฒนาอย่างรวดเร็ว และยังเป็นผู้บัญชาการสมัยสงครามเย็นในสงครามเกาหลี อีกด้วย

สนธิสัญญาผ่ายแพ้ที่ ญี่ปุ่นได้จดกับฝ่ายสัมพันธมิตร ณ เรือประจัญบาน ยูเอสเอส มิซูรี

ประวัติ

พลเอกดักลาส แมกอาร์เธอร์ (Douglas MacArthur) เกิด 26 มกราคม พ.ศ.2423 ณ ลิตเติลร็อก รัฐอาร์คันซอ ปู่ชาวไอริชเป็นทหารรุ่นสร้างชาติอเมริกา ส่วนนายพลอาร์เธอร์ เป็นผู้สำเร็จราชการและผู้บัญชาการทหารบกในฟิลิปปินส์ เขาแต่งงานกับ แมรี่ ฮาร์ดี้ ให้กำเนิด "ดักลาส แมกอาร์เธอร์" ซึ่งตามรอยบิดา เข้าโรงเรียนนายร้อยทหารบกเวสต์ปอยต์ จบเกียรตินิยมเมื่ออายุ 23 ติดยศร้อยตรีไปประจำกองทหารช่างที่ฟิลิปปินส์ ปีถัดมาในยศร้อยโท เขาติดตามบิดาซึ่งเป็นผู้สังเกตการณ์ประจำกองทัพญี่ปุ่นในแมนจูเรียระหว่างสงครามญี่ปุ่น-รัสเซีย ได้มาทั้งความรู้ความชำนาญทางทหาร เสร็จภารกิจ ได้รับแต่งตั้งเป็นคนสนิทของประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ เลื่อนยศเป็นร้อยเอก

สงครามโลกครั้งที่ 1 แมกอาร์เธอร์ได้รับเลือกมาช่วยในฐานะผู้ชำนาญการรบในต่างประเทศ เขาจัดตั้งและเป็นผู้บัญชาการ "กองพลสายรุ้ง" โดยคัดเลือกทหารที่มีความสามารถและองอาจกล้าหาญมารับการอบรมพิเศษเป็นหน่วยจู่โจม พร้อมได้เลื่อนยศจากพันตรีเป็นพันเอก จากภารกิจในยุโรปเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส 2 ครั้ง ได้รับเหรียญกล้าหาญทั้งจากสหรัฐ และประเทศพันธมิตร และเลื่อนยศเป็นนายพลจัตวาเมื่ออายุ 38 ปี เป็นนายพลที่อายุ น้อยที่สุด ต่อมา 2 ปี เป็นผู้บัญชาการเวสต์ปอยต์

ดักลาส แมกอาร์เธอร์ได้เป็นผู้สำเร็จราชการฟิลิปปินส์ ตำแหน่งเดียวกับที่พ่อเคยเป็น และเป็นเสนาธิการทหารบก ติดยศพลเอกเมื่ออายุ 50 ปี เขาลาออกใน 7 ปีต่อมา แต่เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ประธานาธิบดีแฟรงคลิน ดี. รูสเวลต์ มีคำสั่งให้กลับเข้ารับราชการ แต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการในตะวันออกไกล ช่วงชิงพื้นที่แปซิฟิกตะวันตกเฉียงใต้ และเมื่อญี่ปุ่นยึดกรุงมะนิลาได้ ถ้อยวลีที่แมกอาร์เธอร์กล่าวแก่ชาวฟิลิปปินส์ระหว่างถอยทัพคือ "ข้าพเจ้าจะกลับมา" (I Shall Return) และเมื่อกลับมาจากตั้งหลักที่ออสเตรเลีย เขาประกาศขณะลุยน้ำลงจากเรือที่อ่าวเลย์เต "ข้าพเจ้ากลับมาแล้ว" (I Have Returned) เมื่อ 20 ตุลาคม 2487 ภาพถ่ายวันนั้นเป็นภาพข่าวสงครามที่ดีที่สุดภาพหนึ่ง

              

 พลเอกแมกอาร์เธอร์เป็นผู้รับการประกาศยอมแพ้อย่างเป็นทางการของญี่ปุ่น จากที่เขามีเชื้อสายของนาวาเอก(พิเศษ) แมทธิว คราวเรต เพอรี่ ผู้เคยบีบให้ญี่ปุ่นเปิดประเทศใน พ.ศ.2397 เขาดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการยึดครองประเทศญี่ปุ่น จัดให้มีร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่กำหนดให้สมเด็จพระจักรพรรดิอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญและห้ามมีกองกำลังทหาร ให้สตรีมีสิทธิเลือกตั้ง ปล่อยนักโทษการเมือง ให้เสรีภาพกรรมกรเคลื่อนไหวทางการเมือง ทำให้ญี่ปุ่นมุ่งเน้นด้านเศรษฐกิจและฟื้นตัวได้เร็วขึ้น เขาเป็นที่รักของชาวญี่ปุ่น

                พ.ศ.2493 แมกอาร์เธอร์ได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองกำลังสหประชาชาติในสงครามเกาหลี เกือบจะสามารถเอาชนะเกาหลีเหนือ แต่ถูกปลดออกจากหน้าที่ เนื่องจากเตรียมบุกประเทศ จีนและเสนอให้ใช้ระเบิดปรมาณูกับจีนซึ่งสนับสนุนเกาหลีเหนือ เป็นการพยายามฝ่าฝืนคำสั่งประธานาธิบดีแฮร์รี เอส. ทรูแมน วันที่ 11 เมษายน 2494 จึงมีคำสั่งทางโทรเลขถึงแมกอาร์เธอร์ "ให้ท่านพ้นจากทุกตำแหน่งเดี๋ยวนี้" นั่นหมายถึงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารพันธมิตรผู้ยึดครองญี่ปุ่น ผู้บัญชาการทหารสหประชาชาติในเกาหลี ผู้บัญชาการทหารอเมริกันในภาคตะวันออกไกล สิ้นสุดอาชีพทหารเมื่ออายุ 71 ปี ผ่านศึกเป็นวีรบุรุษสงคราม 3 สมัย

                ช่วงสุดท้ายของชีวิตเขาไม่มีแม้บ้านของตัวเอง อาศัยเช่าโรงแรม ในนิวยอร์กอยู่กับภรรยา เขาเริ่มล้มป่วยเมื่อ 6 มีนาคม 2507 ผ่านการผ่าตัดรักษาโรค 3 ครั้ง แต่ที่สุด 6 เมษายน ปีเดียวกัน ดักลาส แมกอาร์เธอร์ เสียชีวิต ณ โรงพยาบาลทหารบกวอลเตอรีด กรุงวอชิงตัน ดีซ

ปี ค.ศ.1880	จอมพลดักลาส  แมคอาเธอร์ เกิดที่ลิตเติลรอค
ปี ค.ศ.1903	สำเร็จการศึกษาโรงเรียนนายร้อยทหารบกเวสท์ปอยด์ เมื่ออายุ 19 ปี
ปี ค.ศ.1904	ถูกส่งไปประจำกองพันทหารช่างอเมริกันในประเทศฟิลิปปินส์
ปี ค.ศ.1907	ได้รับแต่งตั้งเป็นนายทหารคนสนิทของประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ และได้รับการเลื่อนยศเป็น ร.อ. ดักลาส แมคอาเธอร์
ปี ค.ศ.1939	ได้แต่งงานกับ น.ส. ยีน แมรี่ แฟร์โคลด์ แห่งเมืองเมอร์ฟี่โบโร มลรัฐเทนเนสซี่
ปี ค.ศ.1945	ญี่ปุ่นประกาศยอมแพ้ สงครามโลกครั้งที่ 2 ณ เรือประจัญบาน ยูเอสเอส มิซูรี
ปี ค.ศ.2507	พลเอกดักลาส แมกอาร์เธอร์ เสียชีวิต ณ โรงพยาบาลทหารบกวอลเตอรีด กรุงวอชิงตัน ดีซี

บ้านหลังคาเขียว

บ้านหลังคาเขียว

“หลังคาเขียว”  (Green roof) คือหลังคาของอาคารที่ปิดทับบางส่วนหรือทั้งหมดด้วยพืชพรรณและดิน หรือเครื่องปลูกอย่างอื่นบนชั้นแผ่นกันน้ำ ในที่นี้ไม่ได้หมายถึงหลังคาที่ทาด้วยสีเขียว หรือวัสดุมุงสีเขียวใดๆ หลังคาเขียวอาจรวมส่วนประกอบอื่น เช่นแผ่นชั้นกันราก ระบบระบายน้ำและระบบรดน้ำต้นไม้

สวนกระถางที่จัดบนหลังคาซึ่งต้นไม้ปลูกในกระถางอิสระไม่นับเป็น “หลังคาเขียว” ที่แท้จริงในความหมายนี้ แม้จะยังเป็นที่ถกเถียงกันได้อยู่

คำว่า “หลังคาเขียว” อาจใช้กับหลังคาที่ใช้เทคโลโลยี “เขียว” บางรูปแบบ เช่นแผงผลิตไฟฟ้าจากพลังสุริยะด้วยก็ได้ หลังคาเขียวอาจหมายถึงหลังคาแบบอื่น เช่น หลังคานิเวศ (eco-roofs) หลังคามีชีวิต (living roofs) ที่มีเป้าหมายของแนวคิดเดียวกัน

ปัจจุบัน ประโยชน์ของหลังคาเขียวได้ถูกนำมาใช้เป็นมาตรการหนึ่งทางสถาปัตยกรรมและการผังเมืองเพื่อช่วยบรรเทาปรากฏการณ์โลกร้อน

คุณประโยชน์ของหลังคาเขียว

หลังคาเขียวมีประโยชน์ดังนี้

ใช้เป็นพื้นที่รื่นรมณ์สำหรับผู้ใช้อาคาร — ที่ให้ผลคล้ายสนามหรือสวนลานเล็ก (patio)

ใช้ปลูกไม้ผล ผักและดอกไม้

ลดระบบการทำความอบอุ่น (โดยการเพิ่มมวล และค่าความต้านทานความร้อน-เย็น) และลดโหลดค่าปรับอากาศเย็น (โดยได้ความเย็นจากการระเหย) ของอาคาร

ลดปรากฏการณ์เกาะความร้อนในเมือง (urban heat island effect)

ลดประมาณน้ำฝน (stormwater) ที่ไหลลงระบบสาธารณะ

กรองมลพิษ(pollutants) และ คาร์บอนไดออกไซด์ CO2 ออกจากอากาศ — ดูผนังชีวะ (living wall)

ยืดอายุการใช้งานของหลังคา โดยเฉพาะหลังคาคอนกรีต

เป็นที่พักพิงแก่สัตว์ในเมืองหนาแน่น — ดู สัตว์ป่าในเมือง (urban wilderness)

หลังคาเขียวนับเป็นองค์ประกอบสำคัญของ “อาคารอิสระ” (อาคารที่เป็นเอกเทศจากโครงสร้างพื้นฐานของเมืองหรือท้องถิ่น -(autonomous building)

จากข้อมูลการรณรงค์การใช้หลังคาเขียวเพื่อบรรเทาปัญหาโลกร้อนขององ์กรเอกชนแห่งหนึ่งของสหรัฐฯ ที่ใช้ชื่อ “หลังคาเขียวเพื่อเมืองสุขภาพดี” (Green Roofs for Healthy Cities) มีกล่าวไว้ดังนี้

"ในอเมริกาเหนือ คุณประโยชน์ของเทคโนโลยีหลังคาเขียวยังไม่เป็นเข้าใจกันอยู่มาก และตลาดด้านนี้ยังมีขนาดเล็ก ทั้งๆ ที่ผู้นำอุตสาหกรรมด้านนี้ได้พยายามรณรงค์ทำความเข้าได้มากพอควรแล้ว ต่างกับยุโรปที่เทคโนโลยีทางด้านนี้ได้วางรากฐานมั่นคงและไปไกลมากแล้ว "

เมื่อ พ.ศ. 2548 ผลการศึกษาของแบรด บาสส์ (Brad Bass) แห่งมหาวิทยาลัยแห่งโทรอนโทได้แสดงให้เห็นว่าหลังคาเขียวสามารถลดการสูญเสียความร้อนและการสิ้นเปลืองพลังงานได้มาก 

ความเป็นมาและการใช้ประโยชน์ของหลังคาเขียว

หลังคาเขียวของที่ทำการนครชิคาโก (Chicago City Hall) อิลลินอยส์. ภาพถ่ายตอนต้นฤดูใบไม้ผลิหญ้าจึงยังเป็นสีน้ำตาลอยู่

หลังคาเขียวของห้างสหกรณ์เมาน์เทนอีควิบเมนท์ (Mountain Equipment Co-op) ใน โทรอนโทแคนาดา

หลังคาเขียวสมัยใหม่สร้างขึ้นตามระบบแผ่นชั้นที่ทำขึ้นจำหน่ายโดยบริษัทผู้ผลิตที่จงใจทำขึ้นเฉพาะเพื่อใช้วางบนหลังคาสำหรับรองรับวัสดุปลูกพืชและตัวพืชที่จะปลูก นับเป็นปรากฏการณ์ใหม่ เทคโนโลยีนี้พัฒนาขึ้นในประเทศเยอรมันเมื่อประมาณ พ.ศ. 2508 และได้แพร่หลายไปทั่วประเทศนับแต่นั้นมา ปัจจุบัน ประมาณว่าร้อยละ 10 ของหลังคาอาคารในประเทศเยอรมันเป็น “หลังคาเขียว” หลังคาเขียวกำลังได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในสหรัฐฯ แม้จะยังไม่มากและเป็นธรรมดาอย่างในยุโรป

หลังคาเขียวส่วนใหญ่สร้างให้เป็นไปตามข้อบัญญัติท้องถิ่นซึ่งให้ความสำคัญแก่การจัดการการระบายน้ำฝน ในพื้นที่ที่ใช้ระบบระบายน้ำรวม (รวมน้ำโสโครกและน้ำฝนไว้ในท่อเดียวกัน - combined sewer-stormwater systems) ซึ่งน้ำฝนที่มากผิดปกติจะทำให้เกิดน้ำล้นท่อพาของเสียไหลท่วมพื้นที่แล้วไหลลงสู่ทางน้ำสาธารณะได้ หลังคาเขียวจะช่วยลดปริมาณน้ำฝนที่ไหลตามผิวโดยรวม ทำให้อัตราการไหลจากหลังคาช้าลง ซึ่งพบว่าหลังคาเขียวช่วยรับและหน่วงน้ำได้มากถึง 75% ของปริมาณน้ำฝนปกติที่ตกลงบนหลังคาแล้วจึงค่อยๆ ปล่อยน้ำกลับคืนสู่บรรยากาศอย่างช้าๆ โดยการระเหย ในขณะเดียวกันดินปลูกก็จะช่วยจับมลพิษที่ดูดซับมาโดยฝนไว้ในดิน  โครงการอสังหาริมทรัพย์ใหม่ชื่อ “เอเลเวชัน 314" ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ได้ใช้พลังคาเขียวสำหรับกรองและเก็บกักน้ำฝนบางส่วนไว้ในบริเวณโครงการเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ระบบกรองใต้ดินที่ใช้ทรายที่มีราคาแพงเพื่อให้เป็นไปตามข้อบัญญัติว่าด้วยการระบายน้ำฝนของหน่วยงานควบคุมด้านสาธารณสุขของวอชิงตัน ดี.ซี.

การต่อสู้กับปรากฏการณ์เกาะความร้อนในเมือง  เป็นเหตุผลสำคัญอีกประการหนึ่งที่ทำให้หลังคาเขียวได้รับการยอมรับ วัสดุก่อสร้างอาคารทั่วไปเมื่อดูดซับความร้อนไว้เต็มที่แล้วก็จะไม่ดูดซับได้ไว้อีกและจะแผ่ความร้อนสู่อากาศที่เย็นกว่า ทำให้เมืองหนาแน่นทั่วไปมีความร้อนสูงกว่าพื้นที่ชานเมืองโดยรอบที่มีพื้นที่สีเขียวถึง 4 0ซ  หลังคาเขียวของที่ทำการนครชิคาโก (ในภาพ) จะมีอุณหภูมิต่ำกว่าหลังคาธรรมดาอื่นๆ ทั่วไปที่อยู่ใกล้เคียงประมาณ 14-44 องศา

หลังคาเขียวเริ่มมีมากและกลายเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในชิคาโก รวมทั้งแอตแลนตา พอร์ตแลนด์และเมืองอื่นๆ การใช้ที่มากขึ้นนี้เกิดจากข้อบัญญัติท้องถิ่นที่ให้การสนับสนุนเพื่อต่อสู้กับปรากฏการณ์เกาะความร้อนในขึ้นและเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นตัวอย่างหนึ่งของประเทศ ที่ได้จัดสร้างขึ้นเพื่อทดลองหาข้อมูลว่าหลังคาเขียวว่าจะมีผลต่อลมฟ้าอากาศจุลภาคบนหลังอย่างไร จากตัวอย่างนี้และจากการศึกษาหลังคาเขียวแห่งอื่นๆ ทำให้ประมาณการได้แล้วว่า หากหลังคาของอาคารทุกหลังในเมืองใหญ่เป็นหลังคาเขียว ในวันที่ร้อนจัด อุณหภูมิในเมืองจะลดลงได้มากถึง 7 องศา 

นอกจากนี้ยังพบว่าหลังคาเขียวสามารถเพิ่มค่าความเป็นฉนวนของหลังคาได้มากอีกด้วย การศึกษาที่ทำโดยหน่วยงานสิ่งแวดล้อมของแคนาดา (Environment Canada) พบว่าหลังคาเขียวสามารถลดความต้องการในการทำความอบอุ่นในฤดูหนาวได้ 260ซ และลดความต้องการในการทำความเย็นในฤดูร้อนได้ 26 องศา เช่นกัน  การศึกษาของศูนย์วิจัยหลังคาเขียวของมหาวิทยาลัยเพนสเตตพบว่าหลังเขียวสามารถยืดอายุขัยการใช้งานของหลังคาให้ยืนยาวไปได้อีก 2-3 เท่า 

ประการสุดท้าย หลังคาเขียวยังเป็นที่ขึ้นของพืชและที่อยู่อาศัยพักพิงของแมลงและสัตว์อื่นๆ ที่มีที่ขึ้นและที่มาอยู่อาศัยจำกัดมากขึ้นในเมืองใหญ่ แม้บนหลังอาคารสูง 19 ชั้นในเมืองใหญ่ก็ยังพบว่าหลังคาเขียวเป็นที่อยู่อาศัยและพักพิงของสัตว์ที่มีประโยชน์ประภทแมลง นก ผึ้งและผีเสื้อ หลังคาเขียวเพิ่มความเป็น “ป่า” ที่เป็นที่พักพิงของนกที่ร้องไพเ ราะ นกอพยพและสัตว์อื่นที่มีที่พักพิงน้อยลง